UQ-studie moedigt zeewierteelt aan

AOnderzoek onder leiding van de University of Queensland (UQ) heeft aangetoond dat uitbreiding van de wereldwijde zeewierteelt een grote bijdrage kan leveren aan de aanpak van de voedselzekerheid, het verlies aan biodiversiteit en de klimaatverandering op aarde.

"Zeewier biedt een duurzaam alternatief voor landbouwuitbreiding op het land om te voorzien in de groeiende behoefte aan voedsel en materialen in de wereld." zei promovendus Scott Spilias, van UQ's School voor aard- en milieuwetenschappen. "Het heeft een groot commercieel en ecologisch potentieel als voedzaam voedsel en een bouwsteen voor commerciële producten, waaronder diervoeder, kunststoffen, vezels, diesel en ethanol."

"Uit ons onderzoek bleek dat uitbreiding van de zeewierteelt de vraag naar landgewassen zou kunnen helpen verminderen," zei hij, "en de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen door de landbouw met tot wel 2.6 miljard ton CO₂-equivalent per jaar zou kunnen verminderen."

Het team, bestaande uit onderzoekers van het International Institute for Applied Systems Analysis, de Commonwealth Scientific and Industrial Research Organization en de University of Tasmania, bracht het potentieel in kaart van het kweken van meer van de 34 commercieel belangrijke zeewiersoorten met behulp van het Global Biosphere Management Model. Ze schatten de milieuvoordelen van een reeks scenario's op basis van veranderingen in landgebruik, broeikasgasemissies, water- en kunstmestgebruik en verwachte veranderingen in de aanwezigheid van soorten tegen 2050.

"In één scenario waarin we wereldwijd 10 procent van het menselijke dieet vervangen door zeewierproducten, zou de ontwikkeling van 110 miljoen hectare land voor landbouw kunnen worden voorkomen", zei de heer Spillias.

"We identificeerden ook miljoenen beschikbare hectaren oceaan waar landbouw zou kunnen worden ontwikkeld binnen wereldwijde exclusieve economische zones (EEZ: Een gebied van de zee waarin een soevereine staat speciale rechten heeft met betrekking tot de exploratie en het gebruik van mariene hulpbronnen, waaronder energieproductie uit water en wind.)

"Het grootste deel van de geschikte oceaan bevond zich in de Indonesische EEZ, waar naar schatting tot 114 miljoen hectare geschikt is voor zeewierteelt", aldus dhr. Spillias. "De Australische EEZ vertoont ook een groot potentieel en soortendiversiteit, met ten minste 22 commercieel levensvatbare soorten en naar schatting 75 miljoen hectare oceaan die geschikt zijn."

Veel inheemse soorten zeewier in de Australische wateren waren nog niet bestudeerd vanuit een commercieel productieperspectief. "De manier waarop ik hier graag naar kijk, is door na te denken over voorouderlijke versies van alledaagse gewassen - zoals maïs en tarwe - die niet-inspirerende, onkruidachtige dingen waren," zei hij. "Door duizenden jaren van veredeling hebben we de basisgewassen ontwikkeld die ten grondslag liggen aan moderne samenlevingen en zeewier zou in de toekomst heel goed een vergelijkbaar potentieel kunnen hebben."

UQ-onderzoeksmedewerker Professor Eve McDonald-Madden zei dat de zeewieroplossing zou moeten voorkomen dat problemen van het land naar de oceaan worden verplaatst. "Ons onderzoek laat zien wat er zou kunnen worden gedaan om enkele van de groeiende problemen van wereldwijde duurzaamheid aan te pakken, maar het kan niet worden geïmplementeerd zonder uiterste voorzichtigheid te betrachten," zei ze.

Dit onderzoek is gepubliceerd in Natuur Duurzaamheid.